Kenny Burrel-gitar; Stanley Turrentine-tenor saksofon; Major Holley,Jr-bas; Bill English-davul; Ray Barretto-konga
Bazı ustalar vardır, adlarının bir albümde yer alması bile bazı kaliteleri o albüm için garanti eder. Caz gitar tarihininin en önemli şahsiyetlerinden olan Kenny Burrell de bu ustalardandır. Kenny Burrell’in en önde gelen niteliklerinden biri, eşsiz blues duyumudur. Midnight Blue da, ağırlıklı olarak blues’a odaklanmış bir albüm. Piyanosuz grup “sound”u (maalesef Türkçesini henüz bulamadık), albüme gevşek, boşluklu bir ses vermiş. Herkes swing’e, dengeye, lezzete, görev paylaşımına, sakinliğe ve gerektiğinde ateşe dair dersler çalmış. Albümde şaşırtıcı bir diğer unsur Rudy Van Gelder’in 1960’larda nasıl bu kalitede kayıtlar yapabildiği. Teknolojinin alıp yürüdüğü günümüzde bile, Türkiye’de böyle bir kayıt için herhalde 10-15 yıl daha beklememiz gerekecek. Albüm kapağından:”blues, soğuk gri bir günden öte bir şey değildir, gece boyunca da öylece kalan…blues, sevginizden hiçliğe giden tek yönlü bir bilettir; blues, giyilmeye hazır siyah, buruşuk bir peçeden ibarettir." - Duke Ellington